Hallo,
ik ben Annemarie en ben sinds oktober 2006 in de voorzorg van de Brijder verslavingszorg. Ik heb op woensdagmiddag tot 5 weken geleden altijd Nordic Walking gedaan. Op een gegeven moment vond ik het niet de ultieme uitdaging meer en vond dat ik verder geen beperkingen had om toch aan de runningtherapie deel te nemen.
Ik ben al meer dan 30 jaar verslaafd geweest en mijn conditie is dus zeer zwak en zag er daardoor ook erg tegenop. Inderdaad was mijn eerste keer een zeer duidelijke les. Door hard te gaan lopen, voel je eigenlijk heel goed hoe slecht je voor je lichaam de laatste tijd gezorgd hebt.
Het prettige van de running therapie bij de Brijder is, dat ze je stimuleren om je echt aan je eigen tempo te houden. De verleiding is natuurlijk groot om je helemaal te geven en tot het uiterste te gaan, maar dit ga je dan zo ontzettend voelen, ook daarna, dat je motivatie dan weer tot een dieptepunt daalt.
Ik ben echt begonnen met één minuutje lopen en dan twee minuten wandelen en zelfs dat was voor mij al een uitputtingsslag. De eerste keer heb ik dan ook echt de hele week spierpijn gehad en mijn lichaam voelde heel erg stram.
Eén keer per week bleek dus ook niet ideaal te zijn, omdat je lichaam dan eigenlijk iedere week weer opnieuw moet beginnen en de rest van de week doet het verder niets, dus dan gaat het eigenlijk heel erg langzaam. Ondanks dat ik het bij een keer in de week heb gehouden, moet ik zeggen dat ik na vier weken meer kon dan de eerste keer, maar vond toch dat mijn conditie zo te langzaam vooruit ging dat ik besloten heb vaker te rennen per week.
Een week geleden heb ik besloten om lid te worden van een sportschool, op die manier kan ik ook rennen op de loopband, en mijn conditie verder uitbreiden door ook andere cardiotoestellen te gebruiken en wat buikspieren te gaan doen.
Ik ben natuurlijk nog maar heel kort serieus aan het runnen, maar door het besluit te nemen dit te gaan doen, verplicht je jezelf om helemaal gezonder te leven, en om door te zetten, ook als het moeilijk is. Je wordt er voor beloond, in de zin dat je je echt veel lekkerder voelt na het rennen. Ik hoorde dit altijd wel van de trainers, maar je moet het echt zelf ontdekken.
Ook leert het je dat je soms iets moet doen waar je op het moment niet altijd zin in hebt en ook ik heb vaak vele smoezen de revue laten passeren als ik moest rennen, maar toch ben ik altijd gegaan en heb er nog niet een keertje spijt van gehad.
Je krijgt na het rennen toch een euforisch gevoel over je heen, ook al is de prestatie nog zo minimaal in het begin.
Vroeger heb ik ook vaak aan sport gedaan en ben lid geweest van vele sportscholen, maar toch vind ik dat je de runningtherapie daarmee niet kunt vergelijken. Dit is toch echt meer afzien en als je het dan toch doet en je niet afhaakt, stijgt je eigenwaarde. Althans, dat is mijn ervaring. De trainsters doen het gelukkig allemaal heel rustig aan en stimuleren je geweldig. Ik dacht dat ik geen 10 meter kon rennen, en veel meer is het nu nog niet, maar ik voel nu en weet nu dat als ik een paar maanden verder ben, ik een heel stuk verder kan, letterlijk en figuurlijk. Ik zou het iedereen ook echt aanraden en als je doorzet zul je echt geen spijt krijgen.
dinsdag 10 juli 2007
wim 1
Hoi, ik zal me even voorstellen:
Ik ben een man van tweeënveertig. Vader van twee zoons. Ik woon en werk in Alkmaar.
Toen er gevraagd werd wie er een stukje over hardlopen wilde schrijven, twijfelde ik even. Schrijven is niet een van mijn favorieten, maar ik weet ook wat het kan opleveren.
Mijn eerste woensdagochtend in de voorzorg zal ik niet snel vergeten. Goedgekeurd door de arts, mocht ik aan de runningtherapie beginnen. Na wat rek en strek oefeningen de pas er in. Na vijfhonderd meter had ik het wel gehad: buiten adem en overal pijntjes. Is dit leuk? (hardlopers zijn doodlopers)
Na een paar weken kreeg ik er plezier in. De afstanden werden langer en de day-after geen last meer van spierpijn.
Ik had wel eens gehoord dat je van hardlopen in een trance kon komen. Ja, het overkwam mij ook. Na een paar kilometer in de duinen: stoppen met praten en denken, alleen maar lopen. Wauw, wat krijg je hier een kick van.
Nog een ervaring: ik ben drie maanden verder. Het is mijn eerste dag in de deeltijd. Aan het einde van die dag word er aan me gevraagd hoe ik me voel. Ik wil naar buiten, hardlopen, m'n hoofd leeg maken. Het werkt, voldaan val ik die avond in slaap.
De maanden die volgen staan in het teken van volhouden en goed leren lopen.
Ik doe mee aan de Brijderloop: samen met m'n zoon de vijf kilometer. Trots komen we over de finish.
Nu loop ik zo'n drie keer in de week. Mijn doel is niet sneller te gaan, maar het langer vol te houden. De acht kilometer gaan me nu redelijk af. Hierbij laat ik het niet. Ik kijk uit naar de Dam tot Damloop van 16 kilometer, in september.
Ik ben een man van tweeënveertig. Vader van twee zoons. Ik woon en werk in Alkmaar.
Toen er gevraagd werd wie er een stukje over hardlopen wilde schrijven, twijfelde ik even. Schrijven is niet een van mijn favorieten, maar ik weet ook wat het kan opleveren.
Mijn eerste woensdagochtend in de voorzorg zal ik niet snel vergeten. Goedgekeurd door de arts, mocht ik aan de runningtherapie beginnen. Na wat rek en strek oefeningen de pas er in. Na vijfhonderd meter had ik het wel gehad: buiten adem en overal pijntjes. Is dit leuk? (hardlopers zijn doodlopers)
Na een paar weken kreeg ik er plezier in. De afstanden werden langer en de day-after geen last meer van spierpijn.
Ik had wel eens gehoord dat je van hardlopen in een trance kon komen. Ja, het overkwam mij ook. Na een paar kilometer in de duinen: stoppen met praten en denken, alleen maar lopen. Wauw, wat krijg je hier een kick van.
Nog een ervaring: ik ben drie maanden verder. Het is mijn eerste dag in de deeltijd. Aan het einde van die dag word er aan me gevraagd hoe ik me voel. Ik wil naar buiten, hardlopen, m'n hoofd leeg maken. Het werkt, voldaan val ik die avond in slaap.
De maanden die volgen staan in het teken van volhouden en goed leren lopen.
Ik doe mee aan de Brijderloop: samen met m'n zoon de vijf kilometer. Trots komen we over de finish.
Nu loop ik zo'n drie keer in de week. Mijn doel is niet sneller te gaan, maar het langer vol te houden. De acht kilometer gaan me nu redelijk af. Hierbij laat ik het niet. Ik kijk uit naar de Dam tot Damloop van 16 kilometer, in september.
dinsdag 3 juli 2007
Runningtherapie algemeen
Runningtherapie
Personen met verslavingsproblematiek vermijden vaak fysieke inspanningen of richten de inspanning niet adequaat. De motivatie van het komen tot verandering, die daarmee samenhangt is verlaagt, dat leidt tot fysieke deconditionering.
De negatieve lichamelijke zelfwaardering, de zwakke fysieke fitheid en lichamelijke gezondheidstoestand, in interactie met symptomen zoals energie en motivatieverlies, algemene vermoeidheid, psychosomatische klachten en laag gevoel van persoonlijke controle omtrent fitheid en gezondheid kunnen ertoe leiden dat de personen met een verslavingsproblematiek in een vicieuze cirkel terecht komen.
Runningtherapie draagt binnen het behandelaanbod bij aan:
Verbeteren van de conditie en kracht.
Verhogen van doorzettingsvermogen.
Reguleren van stemming.
Inzicht krijgen in eigen mogelijkheden.
Leren plannen en voorbereiden.
Leren werken aan lange termijndoelen.
Gezonde levenstijl opbouwen.
Leren aandacht te richten op het hier en nu.
Leren om bij weerstand eigen motivatie vast te houden / leren omgaan met tegenslagen.
Structuur leren aanbrengen in het dagelijks leven.
Verantwoordelijk leren dragen, zowel voor je eigen situatie als je houding binnen de (loop)groep.
Personen met verslavingsproblematiek vermijden vaak fysieke inspanningen of richten de inspanning niet adequaat. De motivatie van het komen tot verandering, die daarmee samenhangt is verlaagt, dat leidt tot fysieke deconditionering.
De negatieve lichamelijke zelfwaardering, de zwakke fysieke fitheid en lichamelijke gezondheidstoestand, in interactie met symptomen zoals energie en motivatieverlies, algemene vermoeidheid, psychosomatische klachten en laag gevoel van persoonlijke controle omtrent fitheid en gezondheid kunnen ertoe leiden dat de personen met een verslavingsproblematiek in een vicieuze cirkel terecht komen.
Runningtherapie draagt binnen het behandelaanbod bij aan:
Verbeteren van de conditie en kracht.
Verhogen van doorzettingsvermogen.
Reguleren van stemming.
Inzicht krijgen in eigen mogelijkheden.
Leren plannen en voorbereiden.
Leren werken aan lange termijndoelen.
Gezonde levenstijl opbouwen.
Leren aandacht te richten op het hier en nu.
Leren om bij weerstand eigen motivatie vast te houden / leren omgaan met tegenslagen.
Structuur leren aanbrengen in het dagelijks leven.
Verantwoordelijk leren dragen, zowel voor je eigen situatie als je houding binnen de (loop)groep.
Doelgroep Runningtherapie
Runningtherapie is geschikt voor patiënten horende bij de volgende doelgroepen.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het gezondheidsaspect.
Deze patiënten hebben weinig conditie, weinig kracht, voelen zich futloos en zijn niet in staat hier zelfstandig verandering in aan te brengen.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het levensstijlaspect.
Deze patiënten hebben moeite met het loslaten van hun verslavingsgedrag, komen niet tot een gezonde levensstijl of hebben moeite om hun energie te richten.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op eigen motivatie.
Deze patiënten hebben moeite met het vasthouden van motivatie. Zij hebben de neiging om bij weerstand of tegenslag af te haken. De motivatie is vaak extern georiënteerd.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het richten van hun aandacht.
Deze patiënten hebben moeite om faalervaringen en succeservaringen te gebruiken bij het maken van gedragskeuzes. Zij blijven vaak hangen in het negatieve gevoel. Problemen nemen de overhand en de patiënten kunnen hun aandacht niet of met moeite richten op ontwikkeling.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het gezondheidsaspect.
Deze patiënten hebben weinig conditie, weinig kracht, voelen zich futloos en zijn niet in staat hier zelfstandig verandering in aan te brengen.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het levensstijlaspect.
Deze patiënten hebben moeite met het loslaten van hun verslavingsgedrag, komen niet tot een gezonde levensstijl of hebben moeite om hun energie te richten.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op eigen motivatie.
Deze patiënten hebben moeite met het vasthouden van motivatie. Zij hebben de neiging om bij weerstand of tegenslag af te haken. De motivatie is vaak extern georiënteerd.
Patiënten bij wie de hulpvraag zich richt op het richten van hun aandacht.
Deze patiënten hebben moeite om faalervaringen en succeservaringen te gebruiken bij het maken van gedragskeuzes. Zij blijven vaak hangen in het negatieve gevoel. Problemen nemen de overhand en de patiënten kunnen hun aandacht niet of met moeite richten op ontwikkeling.
Runningtherapie algemeen
Personen met verslavingsproblematiek vermijden vaak fysieke inspanningen of richten de inspanning niet adequaat. De motivatie van het komen tot verandering, die daarmee samenhangt is verlaagt, dat leidt tot fysieke deconditionering.
De negatieve lichamelijke zelfwaardering, de zwakke fysieke fitheid en lichamelijke gezondheidstoestand, in interactie met symptomen zoals energie en motivatieverlies, algemene vermoeidheid, psychosomatische klachten en laag gevoel van persoonlijke controle omtrent fitheid en gezondheid kunnen ertoe leiden dat de personen met een verslavingsproblematiek in een vicieuze cirkel terecht komen.
Runningtherapie draagt binnen het behandelaanbod bij aan:
Verbeteren van de conditie en kracht.
Verhogen van doorzettingsvermogen.
Reguleren van stemming.
Inzicht krijgen in eigen mogelijkheden.
Leren plannen en voorbereiden.
Leren werken aan lange termijndoelen.
Gezonde levenstijl opbouwen.
Leren aandacht te richten op het hier en nu.
Leren om bij weerstand eigen motivatie vast te houden / leren omgaan met tegenslagen.
Structuur leren aanbrengen in het dagelijks leven.
Verantwoordelijk leren dragen, zowel voor je eigen situatie als je houding binnen de (loop)groep.
De negatieve lichamelijke zelfwaardering, de zwakke fysieke fitheid en lichamelijke gezondheidstoestand, in interactie met symptomen zoals energie en motivatieverlies, algemene vermoeidheid, psychosomatische klachten en laag gevoel van persoonlijke controle omtrent fitheid en gezondheid kunnen ertoe leiden dat de personen met een verslavingsproblematiek in een vicieuze cirkel terecht komen.
Runningtherapie draagt binnen het behandelaanbod bij aan:
Verbeteren van de conditie en kracht.
Verhogen van doorzettingsvermogen.
Reguleren van stemming.
Inzicht krijgen in eigen mogelijkheden.
Leren plannen en voorbereiden.
Leren werken aan lange termijndoelen.
Gezonde levenstijl opbouwen.
Leren aandacht te richten op het hier en nu.
Leren om bij weerstand eigen motivatie vast te houden / leren omgaan met tegenslagen.
Structuur leren aanbrengen in het dagelijks leven.
Verantwoordelijk leren dragen, zowel voor je eigen situatie als je houding binnen de (loop)groep.
Abonneren op:
Posts (Atom)