Loopkick is lekkerder dan de roes van drank

Hard weglopen voor zijn problemen. Dat is wat Bart Treuren (46) altijd deed. De drank was jarenlang zijn vriend, bracht hem de roes die hij zocht. Nu hij de alcohol voorgoed heeft afgezworen loopt hij echt hard. Regen, kou of kaarsrechte wegen, deren hem niet. Blik op oneindig en gaan. Prima om het hoofd leeg te maken. Elk loopje is een kleine levensles.
Precies een jaar geleden ging het roer bij Bart Treuren om. Daarvoor had de drank hem in de greep. Overdag werken, ’s avonds drinken. ,,Ik leefde naar die avond toe.’’ Lichamelijk had hij allerlei vage klachten van concentratieproblemen tot kramp in zijn armen. Hij zag grauw. Voelde zich klote. Thuis werd de sfeer steeds slechter. ,,Ik kwam op de bodem van de put. En het moest kennelijk zo ver komen dat ik de moed kreeg om naar de verslavingszorg te gaan.’’
Afgekickt
Hij meldde zich in december 2007 bij Brijder Verslavingszorg, ging in januari de ontwenningskliniek in. Lichamelijk afgekickt stond hij drie weken later weer buiten. ,,Dat lichamelijk afkicken is eigenlijk niks’’, zegt hij nu. ,,En dan ben je er dus nog lang niet.’’ Er volgde een jaar waarin hij parttime werkte, als dtp’er. Zijn middagen waren gevuld met ’werken aan zichzelf’: een lotgenotenpraatgroep, psychotherapie en leefstijltraining. Want na de lichamelijke ontwenning begint een veel moeilijker traject: hoe er vanaf te blijven. Hoe het leven anders in te richten. Hoe de problemen in het leven anders op te lossen dan met drank.
Via Brijder is Bart Treuren ook gaan hardlopen. In mei begon hij met running therapie in zijn woonplaats Hoorn. ,,We zijn elke week een middag met een klein groepje op de atletiekbaan, we lopen parkoersen, doen intervaltraining en doen loopoefeningen.’’ Omdat het lopen zo beviel ging hij ook zelf aan de slag. ,,Ik kreeg een trainingsschema en loop nu ook zelf twee keer in de week.’’
Hemmer omloop
Het lukte hem al om in augustus de 5 kilometer bij de Hemmer omloop in 25 minuten af te leggen. In november liep hij de zevenenhalve kilometer bij de marathon van Amsterdam in precies hetzelfde tempo als in Hem. Zijn ogen glinsteren als hij aan het loopevenement terugdenkt: ,,Geweldig.’’
Vandaag zou Bart Treuren meedoen met de Nieuwjaars Ontmoetingsloop, een loop van 15,5 kilometer op de Afsluitdijk. De loop is een gezamenlijke activiteit van Brijder en de verslavingszorg in Friesland en Groningen. Zowel vanuit Den Oever als Zurich wordt om 12 uur gestart, halverwege de dijk ontmoeten de lopers elkaar bij de finish. Het gaat niet om de snelste tijd, degene die het best zijn eindtijd voorspelt wordt winnaar. Treuren had voor zichzelf een eindtijd van 1 uur en 20 minuten voorspeld, maar kan helaas niet meedoen. ,,Ik kreeg vorige week last van mijn achillespees. Ik smeer er een zalfje op, masseer het een beetje, maar het gaat niet over. Ik ben er wel bij, maar ik moedig alleen aan. Ik wil niet riskeren dat ik door die loop een half jaar met een blessure zit.’’
Naar
Zo is hardlopen hard op weg een nieuwe verslaving voor Bart te worden. Een verslavingsarts zou de kenmerken vast ’alarmerend’ noemen. ,,Als ik niet ga, voel ik mij naar’’, zegt Bart. Hij slaat bijna geen training over. En hij kan zich ook geen leven zonder lopen meer voorstellen.
Het blijft een merkwaardig fenomeen, die hosannaverhalen van hardlopers. Zo leuk kan het toch niet zijn, het lijf afmatten in de kou en de regen of lopen in het donker in je eentje. ,,Het moeilijkste van hardlopen is je schoenen aantrekken, zegt Gonnie, mijn trainster, altijd. En zo is het. Je zit net zo lekker op de bank, waarom zou je niet gewoon blijven zitten. Maar de beloning is het goede gevoel na afloop. Je trakteert jezelf op een kick. De hele dag ben je voldaan. Dat krijg je echt niet van drank of drugs.’’
Stress
,,Van lopen raak je je stress kwijt. Je bent even alleen met jezelf. Al het gekwek in je hoofd raakt weg. Ik leer mezelf kennen tijdens het lopen. Het maakt je natuurlijk fit, maar ik word er ook mentaal sterk van. Ik loop afstanden waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou kunnen. Of die lange rechte einden in je eentje. Dat is gewoon een kwestie van focussen op het eindpunt, elke stap brengt je dichterbij. Dat maakt dat je ook hobbels op een ander vlak te lijf kunt. Ook dat moet je zelf doen. Net als bij hardlopen. Een ander kan je een beetje coachen, maar het echte werk is voor jezelf. In het Engels is er een mooie uitdrukking voor. You can bring a horse to the water, but you can’t make him drink.’’
De hardlopers van Brijder zijn maar een heel klein groepje. Op de vaste kern van twee personen na wisselt de groep sterk. ,,Ik zie veel mensen terugvallen in hun verslaving.’’ Bart lukt het wel om de drank al een jaar lang totaal uit zijn leven te bannen. ,,Een keer ging het bijna mis. Ik was met mijn dochter naar een concert. Ik dacht: nu kan ik toch best een biertje nemen. Het was donker, niemand zou het zien. Ineens had ik het besef: waar ben je nou mee bezig. Ik heb het niet gedaan, ik weet niet wat er anders was gebeurd. Ik stond toen nog maar twee maanden droog. Het zou nu misschien wel kunnen, maar ik doe het niet. Ik hou het liever veilig.’’
Vertrouwen
,,Ik schaam me er niet voor dat ik verslaafd ben geweest'', zegt Bart tenslotte. ,,Niemand wordt voor zijn lol alcoholist. Ik zie zoveel mensen om me heen die zeggen dat ze het drinken onder controle hebben. Dat dacht ik twee jaar geleden ook. Maar ik hield mezelf voor de gek. En diep van binnen wist ik het.''
Zijn drie tienerdochters zijn voor Bart Treuren een belangrijke motivatie geweest om het anders te gaan doen in zijn leven. De drank had al veel aangericht. ,,Ik heb
het vertrouwen van ze terug. Dat is geweldig. Niet dat ze ooit hebben gezegd dat ze me een waardeloze vader vonden, maar dat was ik natuurlijk wel.'' En misschien nog wel belangrijker: zoals de meiden hun vader terughebben, heeft Bart Treuren zichzelf terug.
connie vertegaal

Met vriendelijke groet,

Connie Vertegaal
Redacteur

Veel sfeer en samenhorigheid bij 2e Nieuwjaars-Ontmoetingsloop

Afgelopen zaterdag werd voor de 2e keer de Nieuwjaars-Ontmoetingsloop georganiseerd.
Op voorhand was er veel media aandacht. Zo is Bart Treuren uit de loopgroep Hoorn geïnterviewd voor het Noord-Hollands Dagblad. Op zaterdagmorgen was er op radio Noord-Holland aandacht voor de loop. Bovendien is Ralph te Riet een cliënt van de loopgroep uit Alkmaar live gevolgd voor tv Noord-Holland. Ook Marian Niemeijer is geïnterviewd door radio en tv Noord-Holland. Ook vanuit Groningen is er media aandacht geweest van zowel TV Friesland als dagblad de Friesche Courant.

Om 12.00 uur startte vanuit Den Oever 21 deelnemers en vanuit Zurich (Friesland) ongeveer 35 deelnemers. Helaas om verschillende redenen viel de uiteindelijke deelname wat tegen maar dat mocht de sfeer niet drukken, die zat er goed in. Alle gestarte deelnemers hebben vol trots de 15.5 km afgelegd en de finish gehaald. Na afloop was er de vertrouwde lunch in de knusse verwarmde tent. Bijzonder vond ik dat de voorzitter van de raad van bestuur van VNN de gehele dag aanwezig is geweest. Ik hoop dat er volgend jaar ook iemand van de Brijder aanwezig is om de unieke sfeer van deze loop te beleven. Mijn mooiste beloning voor het organiseren van deze loop was een telefoontje van Ralph op zaterdagavond toen ik net thuis was. Hij wilde mij persoonlijk bedanken voor de fantastische loop en gaf aan dat deze loop meer met hem had gedaan dan de Dam tot Damloop. Het feit dat er verschillende stafleden meeliepen was voor hem een heel bijzonder gevoel van saamhorigheid. Dank aan alle collega’s die hebben meegedaan en/of geholpen.

Rest mij nog iedereen alvast uit te nodigen voor de 3e Nieuwjaars-Ontmoetingsloop in 2010.

Gonny van Riessen